Crumble jesienne

Piotrusiu!
Piszę do ciebie, z trudem formułując myśli i zdania, bowiem wściekłość czarnym welonem przesłania mi oczy i powoduje dokuczliwe drgania w mózgu (...).
Robert Makłowicz, Margaryna z pierwszego tłoczenia, Wprost 46 (2003)

Spytacie - co wkurzyło Bobika M. Polityka może? Może nieświeża ryba w smażalni nad samym morzem? A może sosik za rzadki (wszak lubi on gęste i zawiesiste..) ? Otóż nie. Bobika, moi drodzy, wkurzyło masło. A raczej masła brak. Nie ma masła, jest miksełko. A czasem nawet masełko. Bywa, że i śmietankowe - paskudnie pod masło się podszywające. Jest też Złoty Edam - prawie jak ser. A jednak nie ser. Złoty Edam to wyrób sero-podobny - ma w składzie tłuszcz roślinny, ma skrobię, ma wiele innych rzeczy, które pewnie nawet nie mają nazwy zwyczajowej (a jedynie systematyczną i symbol). Wszystko to zaś przebija Kremowa. Oczywiście nie śmietana - Kremowa, czyli - uwaga: ukwaszona emulsja tłuszczowa. Smacznego..

Stoliczek to blog o przyjemnościach - o smakołykach, pychotkach, łakociach. Z założenia pozytywny, optymistyczny - ilość spożywczych kuriozów, produktów jedzenio-podobnych, które ostatnimi czasy widuję w sklepach przerosła jednak moje najśmielsze wyobrażenia i nie mogę o tym nie napisać. Wiem, wiem - wolnoć Tomku w swoim domku, każdy je co mu się podoba - w porządku, niech będzie więc, że jestem pieniacz, ale mnie to wnerwia i już. Gdyby nie to, że niczym maniak czytam wszystkie możliwe etykiety, pewnie nie raz i nie dwa smażyłabym już, jak Makłowicz, na udającym masło miksie, ubijała pseudo-śmietanowy fix (opakowania wszak takie same..), albo piekła sernik na mleku z żelatyną (czyt. twarogu sernikowym). Wnerwia mnie też, gdy znajomi pytają po co robić własny ketchup, skoro w sklepie butelka za 2 zeta. Albo, gdy słyszę, że margaryna jest lepsza od prawdziwego masła, bo przecież ten cholesterol.. Nie poruszam w ogóle kwestii wpływu tych cudów na zdrowie - zbyt łatwo popaść w paranoję, ale to wszystko jest przecież zwyczajnie niesmaczne. Paskudne wręcz. Czasem silę się na żarty, mówię, że cholesterol w maśle na pewno jest dobry (bo smaczny), sobię tłumaczę, że nie moja sprawa itd, ale wszystko ma swoje granice, tolerancja na głupotę (i ogłupianie) też.

No. To sobie pogadałam, teraz będą smakołyki :-) Prawdziwe!

Crumble to smakołyk jakich mało. Jak powszechnie wiadomo - kruszonki nigdy za wiele - a crumble to przecież kruszonka przede wszystkim. Kruszonka i coś. A tym razem owo coś jest prawie tak dobre jak sama kruszonka (ok - tak samo dobre :-)). Crumble jesienne przygotowałam na podstawie przepisu Bei na powidła śliwkowe z dodatkiem korzennych przypraw i Porto - kompozycja składników idealna do korzennej kruszonki - kruszonki z prawdziwego masła i prawdziwego cukru, a jakże! To crumble pachnie jak grzane wino, smakuje wybornie, ach.. :-)

Crumble jesienne "jak grzane wino":

0,5 kg węgierek
1 jabłko
1 gruszka
garść suszonej żurawiny
skórka otarta z 0,5 pomarańczy
sok z 0,5 cytryny
1 łyżeczka utłuczonego kardamonu
0,5 łyżeczki mielonego cynamonu
0,25 łyżeczki otartej gałki muszkatołowej
0,25 łyżeczki mielonych goździków
0,25 łyżeczki świeżo zmielonego czarnego pieprzu
3 łyżki Porto

100 g masła
200 g mąki
100 g brązowego cukru (albo ciut mniej białego)
0,5 łyżeczki kardamonu

Żurawiny namoczyłam w Porto. Śliwki wypestkowałam, pokroiłam w ćwiartki. Gruszkę i jabłko obrałam i pokroiłam w dość grube półplasterki. Owoce skropiłam sokiem z cytryny, dodałam skórkę pomarańczową, żurawinę i przyprawy. Dodałam pozostałe z moczenia żurawin Porto. Owoce wyłożyłam do natłuszczonej formy.
Z masła, mąki, cukru i kardamonu przygotowałam kruszonkę, posypałam kruszonką owoce, zapiekałam w 200'C do zrumienienia kruszonki (ok. 30 min.). Prawdziwa pychota!