Babka drożdżowa Neli

Święta, święta i po świętach.. ale na babę drożdżową czas jest zawsze!

Petynetowe (muślinowe), parzone, łokciowe, koronkowe, szafranowe, chlebowe, żółtkowe, ponczowe, migdałowe, rodzynkowe, warszawskie, prawdziwie polskie, podolskie*, ukraińskie, wołyńskie, piankowe - wszystkie te baby ma w repertuarze Kucharka litewska czyli Wincenta Zawadzka, która udziela również licznych, praktycznych porad - co zrobić, by owe kulinarne wizytówki każdej gospodyni, stanowiły prawdziwy powód do dumy. I tak: mąka ma być czysta pszenna, możliwie najlepsza, bez domieszki mąki grochowej, kukurydzowej lub ze zwyczajnej przerosłej pszenicy (mąkę taką chyba tylko na zacierkę używać można), żółtka używane do pieczenia powinny być bez zarodków oraz mocno rozbite i przecedzone przez sito, a potem ubijane w bójce do bicia masła lub w makotrze i - najważniejsze - ponieważ w ogólności bardzo wiele zależy od doskonałego wyrobienia ciasta - ciasto powinno być po każdym domieszaniu jakiej przyprawy wybijane przez pół godziny, co zabierze dwie lub trzy godziny czasu stosownie do rozmaitości i ilości wkładanych przypraw. Po upieczeniu babie należy się największa uwaga i delikatność - uważać trzeba by jej oby nie potrącić, nie wstrząsnąć, nie narazić na przeciąg - w przeciwnym razie może opaść (często studzono baby na pierzynach i poduchach, turlając je delikatnie i kołysząc, by nie przyleżały żadnego boku). Receptów kucharka litewska podaje również wiele, dodać warto, że w większości z nich żółtka liczy się nie na sztuki, lecz na.. szklanki lub litry - jeśli sztuki to minimum kopa (na wcale nie tak duże ilości mąki - ok. 1-1,5 kg)..

Babka, którą upiekłam na te Święta, zawiera żółtek tylko 10 (niecałe 3/4 szklanki.. :D), ale jest absolutnie fantastyczna - puszysta, lekka, a zarazem wilgotna - prawdziwa świąteczna baba! Do tej pory za drożdżowe idealne uważałam moje "rodowe" ;) (lekko przeze mnie zmodyfikowane), teraz już wiem, że to moje, nieco cięższe i bardziej mokre jest idealnym ciastem na codzienne placki lub bułki, a buła Neli, bo o niej mowa - to idealne ciasto drożdżowe świąteczne!
Przepis podała niedawno Basia, jakiś czas wcześniej Anoushka, powtarzam go również ja, bo warto - to prawdziwe kulinarne odkrycie - zapraszam :-)Zaczyn:

125 ml ciepłej wody
40 g drożdży (tak jak dziewczyny dałam trochę mniej, ok. 30 g)
1 łyżka cukru
Ciasto:
570 g mąki wysokoglutenowej (typ 550 jest w sam raz)
375 ml ciepłego mleka
200 g cukru
125 g miękkiego masła
200 g rodzynek macerowanych w rumie (przez min. 5 dni)
10 żółtek
laska wanilii
szczypta soli
Lukier (ilości na wyczucie..):
cukier puder
rum
sok z cytryny

Przygotować zaczyn - drożdże rozetrzeć z cukrem, dodać wodę, zaczekać aż zacznie się burzyć.
W dużej misce wymieszać połowę mąki, sól i ciepłe (na palec) mleko. Wlać zaczyn - wymieszać. Dodać cukier, żółtka, masło, wanilię (ziarenka) i pozostałą mąkę - znów wymieszać. Wyrobić dokładnie (ciasto jest bardzo rzadkie i lejące, nie da się wyrobić ręką - najlepiej wyrabiać łyżką albo wałkiem od makutry - ok. 20 min. - dobre zamiast siłowni, basenu itp :)) aż ciasto stanie się gładkie i lśniące. Przykryć i odstawić do wyrośnięcia - ciasto ma podwoić objętość (u mnie zajęło to ok. 1,5 h - przykryłam kocem). Odsączyć i osuszyć rodzynki, formy wysmarować masłem i wysypać mąką. Do wyrośniętego ciasta dodać 3/4 rodzynków, wymieszać i przełożyć ciasto do foremek (do ok. 1/3 wysokości, nie więcej). Odstawić do ponownego wyrośnięcia (ciasto powinno prawie całkowicie wypełnić foremki - w piekarniku jeszcze trochę podrośnie). Piec na mocno złoty kolor w 175'C (30-35 min). Po ostudzeniu polukrować, udekorować rodzynkami.

Smacznego!

*bardzo wysokie - niejedna czasem w piecu tak urośnie, że się spory potem prowadzi, czy babę rozkroić, czy piec rozwalić, aby babę z niego wydobyć.. (L. Potocki)